Met veel bombarie kondigde De Standaard onlangs aan dat er voortaan diepgravender atikelen te lezen zijn in de krant (“De Standaard stuurt zijn correspondenten uit“, De Standaard van 09/02/2015). Alsof het iets unieks betreft. Iets nieuws. Een beetje bizar.
De laatste jaren doet er zich een kwalijke trend voor in de kwaliteitsmedia. Die trend heet vervlakking. Media pakken steeds vaker uit met items die onder te brengen zijn in de categorie faits divers. Er moet ook vooral niet te veel research gedaan worden. Fastfood, dat is wat er voor de mensen op het menu staat. Nieuwsjunkies blijven op hun honger zitten.
Nu kiest De Standaard, die in iets mindere mate last had van het afglijden van kwaliteit, dus voor de omgekeerde beweging. Dat is positief. Hopelijk krijgen we zo nog veel interessants te lezen. Maar om dan hiermee zo uit te pakken? Eigenlijk is dat een beetje triest. Want eigenlijk zou kwaliteit gewoon de standaard – al dan niet met hoofdletter – moeten zijn.
Thea Swierstra
Thea,
Ik vind het niet fout om hier op een dergelijke manier mee uit te pakken. Het is hoe dan ook een nieuw initiatief waarbij men, bij wijze van proef, zomaar eventjes 8 journalisten (een half jaar) heeft vrijgemaakt om dat soort werk te doen. 8 mensen die zich specifiek op enkele thema’s kunnen toeleggen zonder dat daar een onmiddellijke productie van teksten tegenover staat. En waar andere media, kranten in het bijzonder, een puntje kunnen aan zuigen.
Het is inderdaad een terugkeren naar wat vroeger meer gebruikelijk was, maar toch lijkt mij dat ook enigszins verregaander te zijn. Het belet andere journalisten van de krant trouwens niet om evenzeer in de diepte te blijven werken, zoals we dat al jaren van die krant gewoon zijn. Dit is gewoon een verdienstelijke surplus waarvan ik hoop dat een en ander na een half jaar dermate positief wordt geëvalueerd dat het project ook daarna kan worden verdergezet.
En eigenlijk zegt dit project veel meer over de andere kranten dan over De Standaard zelf.