In maand februari ging het heel hard met deze blog. In de maanden maart en april al veel minder. Spijtig en zeker wat mezelf betreft, was dit toch wel te wijten aan een acuut tijdsgebrek en waren de omstandigheden er ook niet altijd naar. Aan onderwerpen was er geen gebrek: een zelfmoordpiloot die zijn vliegtuig met bijna 200 inzittenden tegen een bergflank deed aanvliegen. De zelfmoord van een belangrijk socialistisch kopstuk met daarbij ook nog een geurtje van een criminele daad. Al mag dat laatste niet met zoveel woorden worden gezegd omdat de man nooit is veroordeeld en dat men niet schuldig kan zijn zolang men niet is veroordeeld.
Anderzijds moeten de onderwerpen er zich toch ook enigszins toe lenen en moet het mogelijk zijn om aan een en ander zelf nog iets zinnigs toe te voegen. Het is met deze blog zeker niet de bedoeling om mee te kakelen met de overige hoenderen van het hok.
Ook besteedde de krant De Standaard opnieuw aandacht aan de gevolgen van de razendsnelle evoluties in de techniek op de tewerkstelling. Een onderwerp waar hier al eens uitgebreid is op ingegaan maar waar het gevaar om in herhaling te vallen, te groot is. Zo ook wat de Griekse kwestie betreft, want deze bereikt dezer dagen toch wel zijn hoogtepunt. Wellicht kijkt iedereen met spanning uit hoe dit zal aflopen ?
Ondertussen blijken de plannen voor een verkeersvrij Brussel heel concreet te worden waarbij de uitvoeringsdatum verschrikkelijk dichtbij lijkt te liggen. Hier gaat Brussel duidelijk de weg op van Parijs, die op het vlak van uitvoeringsdatum misschien wordt voorbijgestoken door Brussel (zou ik eigenlijk nog eens specifiek moeten nazien). Waarbij de link meteen wordt gelegd naar de hybride bus, of zelfs naar de waterstofbus of de vol-elektrische bus. Want op dat vlak lijkt alles razend snel te zullen gaan. De ambities van Van Hool worden nu toch een veel minder ver-van-ons-bed show terwijl ook de ambities van Volvo om met een vol-elektrische standaardbus op te proppen te komen, evenmin onder stoelen of banken te steken zijn.
Over afzienbare tijd is alvast een vervolg aan dit onderwerp te breien en vanuit dat oogpunt staat een gesprek met een afgevaardigde van Volvo in mijn agenda genoteerd. In avant-première kan ik alvast meedelen dat Volvo ondertussen is gestopt met de verkoop van klassieke dieselbussen. Voor de geïnteresseerden, en zeker ook voor mezelf, iets om naar uit te kijken.
Met deze blog is het niet direct de bedoeling om te persoonlijk te worden en dit tekstje wordt hopelijk dan ook dè grote uitzondering. Alhoewel, misschien moet ik mij maar eens wagen aan een column (of het “cursiefje”, zoals dat vroeger heette): tot dusver een journalistiek genre waar ik niet de minste ervaring mee heb maar misschien toch het proberen waard ? We zien wel wat het wordt.
Maar al was het de voorbije weken heel erg rustig op deze blog, het is duidelijk de bedoeling om hier mee verder te gaan. In tegenstelling met vroegere probeersels die zich te eng toespitsten op één thema, biedt de bredere benadering van déze blog toch wel wat meer perspectief.
Waarmee ik hier al meteen menige alinea heb volgepend. Omdat ik veel liever wat in de diepte werk, niet echt iets om fier op te zijn. Maar ja: dat vraagt tijd en de omstandigheden die wat mee zitten. Na de bezoldigde dagtaak is er nog maar zelden de energie om mij aan het schrijven te zetten zodat zoiets voor mij vooral een weekendbezigheid is.
Maar we zien wel want op dit eigenste moment is de zin en de energie er wel om een nieuw thema aan te snijden. Helaas wachten er nu andere bezigheden.
PS: deze morgen de Zevende Dag gemist maar zopas gelezen over de uithaal van Bart De Wever naar de vakbonden. Ook al wil ik mij behoeden om elke week op de kap van de Antwerpse burgemeester maar vooral NV.A-voorzitter te zitten (al zou dat eigenlijk wel ferm gemakkelijk zijn), hier valt toch wel een genuanceerd boompje over op te zetten.