Arme Grieken… meedogenloos Europa

De Groene Amsterdammer van 18/02/2015:

“De harde opstelling van de nieuwe, linkse Griekse regering ontlokt binnen en buiten Europa enthousiaste reacties. Maar waarom zou het progressief zijn om rijke Grieken te laten sponsoren door straatarme Esten of Slovenen? “

Het is vreemd hoe in sommige linkse / progressieve kringen gesupporterd wordt voor underdog Griekenland, zeker nu die een nieuwe, quasi communistische, regering heeft die een vuist maakt naar Europa. Ook bij ons vindt deze houding in bepaalde kringen veel bijval. Dat mag onder meer blijken uit enkele reacties op Facebook waarbij de harde opstelling van de Europese Unie wordt gehekeld en er ook geen begrip kan worden getoond voor de weinig solidaire houding van bijvoorbeeld de Portugezen die zelf eerst geld van Europa hebben gekregen:  “Als je zelf genoeg vernederd wordt, en in het nauw gedreven, gun je de ander geen beter lot” was de teneur van een dergelijke reactie (van iemand die me nochtans dierbaar is).

Het mag niet worden ontkend dat de Grieken op hun tandvlees zitten met veel miserie, massale werkloosheid en lage lonen voor wie wel nog aan het werk is. Het is een zeer harde noot om kraken, maar vraag is waar de Grieken zouden hebben gestaan zonder de Europese steun die ze de laatste jaren hebben gekregen ? Akkoord: een en ander was ook ingegeven uit eigenbelang want een Grexit zou Europa “wegens het besmettingsgevaar” zeven jaar terug (2008; het begin van de bankencrisis) ook niet goed uitgekomen zijn, terwijl nu een Grexit niet meer zo beangstigend wordt ervaren. Maar ook in Spanje, Portugal en Ierland moesten ze flink op de tanden bijten nadat Europa hen financieel heeft bijgesprongen. Maar door zich verantwoordelijk te gedragen is er daar al licht aan de tunnel zichtbaar, iets waar in Griekenland in de verste verten nog geen sprake van is.

Nu die mensen zich wel zoveel mooie getroostten en getroosten om zich een nieuwe toekomst uit te bouwen, wordt de Portugezen, Spanjaarden, … verweten dat ze niet wat meer sympathie en steun aan de dag leggen voor hun Griekse soortgenoten.

Om de Groene Amsterdammer van 18/02/2015 verder de citeren:

“Wat al die reacties gemeen hebben is dat ze, net als Syriza zelf, de schuld van de crisis leggen bij een buitenstaander. De trojka, de elite, het neoliberalisme, ‘Brussel’, Duitsland of uiteraard, de banken. Het is het zoveelste hoofdstuk in een langjarige reeks van blindheid, ontkenning en een niet aflatend geloof in gratis bier”.

Of ook nog:

“Corruptie, cliëntelisme en hoge, jarenlang door de Griekse regering verborgen begrotingstekorten hebben de economie haar concurrentiekracht gekost. De bittere waarheid is dat Griekenland al decennia bezig is met een tergend langzame zelfmoord”.

Het klinkt allemaal niet lovend maar met zijn vrij lange stuk over die linkse verontwaardiging houdt Robin Fransman zich niet op de vlakte. Het zijn helemaal geen goedkope leuzen maar wel goed onderbouwde stellingen.

Maar wat ook tegen de borst stoot is dat de nieuwe Griekse regering, en de meerderheid van Syriza in het bijzonder, aan de macht is gekomen door de Griek in de straat wijs te maken dat er ook een Griekse toekomst is zonder die door dat hardvochtige Europa opgelegde besparingen en dat de teugels gerust wat mochten worden gevierd, al is dat laatste nog zacht uitgedrukt. “Europa, bedankt voor al dat geld dat we voorbije jaren mochten incasseren, maar aan die voorwaarden die jullie ons opleggen, hebben we zwaar lak !”. Bijkomend liet ze uitschijnen dat ze in de toekomst wel zonder verder Europees geld zou kunnen uitzingen, maar wat gebeurt: de regering is nauwelijks nog maar enkele weken aan de macht (en dat was niet de schuld van lang aanslepende regeringsonderhandelingen, integendeel) en ze wil reeds vers geld, ondertussen op een bijna haatdragende manier uitdragend dat ze lak heeft aan die instanties van wie ze op de welwillendheid rekenen om dat vers geld te verschaffen…

Dat is wat ikzelf daarover te vertellen heb. Voor de rest wil ik vooral het artikel Links is gek geworden uit de Groene Amsterdammer voor zichzelf laten spreken.

Nico Callens

Deel dit op:
Dit bericht is geplaatst in Economie & arbeid, Europa, Samenleving. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.